عوامل مؤثر بر حضور دانشجویان دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در کلاس های درس

زمینه و هدف : کلاس های درس محل مناسبی برای انتقال تجربیات استادان به دانشجویان و درک بهتر مطالب درسی می باشد. عدم حضور دانشجویان در کلاس های درس نظری یکی از مهم ترین مشکلات آموزشی رو به افزایش سال های اخیر دانشگاه های علوم پزشکی بوده است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر حضور در کلاس های درس نظری از دیدگاه دانشجویان دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال تحصیلی 91-1390 انجام شد.   روش کار: مطالعه مقطعی- توصیفی حاضر بر روی 150 دانشجوی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای متشکل از دو بخش بود. بخش اول اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسش نامه استاندارد عوامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس های درس نظری را در برمی گرفت. از پرسش نامه 20 سؤالی که پیش تر روایی و پایایی آن اندازه گیری و بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت (از تأثیر بسیار تا بی تأثیر و دامنه نمره از 80-0) تنظیم شده بود، استفاده گردید. نمره بهتر بیانگر مؤثرتر بودن عوامل پرسش شده در حضور دانشجویان در کلاس درس بود. پرسش نامه به صورت خودایفا توسط دانشجویان تکمیل گردید. داده ها توسط نرم افزار spss و آنالیز رگرسیون خطی در سطح معنی داری 05/0 مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: 7/58 درصد دانشجویان مؤنث، 3/83 درصد مجرد و 3/61 درصد بومی بودند. میانگین سنی دانشجویان 7/1 ± 7/20 سال بود. میانگین نمره پاسخگویی دانشجویان 59/9 ± 24/58 از 80 به دست آمد. بین محل سکونت، سال تحصیلی دانشجویان و جنس دانشجویان با میانگین نمره پرسش نامه ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد. از بین عوامل مؤثر بر حضور در کلاس های درس نظری، بیشترین نمره به ترتیب مربوط به روش تدریس مناسب، تسلط استادان به مبحث درسی و علاقه به درس بود. شرکت در کلاس به عنوان وظیفه و درگیر شدن فعال دانشجو از جمله عواملی بود که کمترین علت حضور در کلاس از نظر دانشجو بود.   نتیجه گیری: با عنایت به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که حضور در کلاس های درس متأثر از عوامل مربوط به هر دو گروه مدرسین و دانشجویان می باشد، اما میزان و تداوم حضور مؤثر دانشجویان در کلاس درس به وسیله عواملی مانند روش تدریس مناسب، تسلط استادان به درس و علاقه به مباحث درسی تعیین می گردد.